Menu

Showing posts with label School. Show all posts
Showing posts with label School. Show all posts

Thursday, December 13, 2007

The Midnight Oil


[image by: Timothy Hartley Smith @ flickr]

วันนี้เราเป็นคนสุดท้ายที่ออกจากตึกที่ออฟฟิศ
เป็นครั้งแรกในรอบนานมากๆแล้วที่เป็นแบบนี้
ครั้งสุดท้ายที่เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นก็เป็นตอนที่อยู่ที่เก่า
หนนี้รปภ.มาหายใจจ่อรดต้นคอกันเลย เพราะเค้ารอเราคนเดียว
(ว่าแล้วก็ต้องแก้คำพูดใหม่ รปภ.คนนี้ต่างหากคนสุดท้าย)
และที่เยี่ยมที่สุดเลยก็คือ ... เรานั่งอยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นอันหรอกนะ


Note:
- สรุปชีวิตช่วงที่มีการเรียนให้ฟังเล่นๆดีกว่า // วันธรรมดา: บ้าน-ออฟฟิศ-มหา'ลัย-บ้านเบนซ์-บ้าน // สุดสัปดาห์: บ้าน-มหา'ลัย-บ้าน หรือ บ้าน-บ้านเบนซ์-มหา'ลัย-บ้านเบนซ์-บ้าน ... สังเกตใช่มั้ยล่ะ ว่าอยู่บ้านเยอะจะตาย ใครบอกว่าอยู่แต่ที่มหา'ลัยกัน

Saturday, October 6, 2007

Timely Technology


[image by: rutty @ flickr]

"อะไรคือสาเหตุที่ทำให้เกิดเทคโนโลยีใหม่ๆขึ้น?"
ดร. ณัฐสิทธิ์ เกิดศรี ถามขึ้นมาในชั้นเรียนวิชา Management of Innovation
เพราะอะไรคนเราจึงขวนขวายพัฒนาเทคโนโลยีชนิดใหม่ๆขึ้นมาเรื่อยๆ
อาจคิดได้ว่าคนเราไม่เคยพอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่สักที
หรือมองในแง่ดีคือความฝันและจินตนาการของเราไม่เคยจบลง
แต่คำตอบที่เราบอกออกไปคือ ... เวลา

เราคิดว่าเวลาคือตัวแปรที่ทำให้มนุษย์มีพัฒนาการทางด้านความรู้
เพราะเราไม่ได้มีอายุขัยที่ไม่จำกัด และเรามีเรื่องต่างๆที่ต้องทำมากมาย
นวัตกรรมคือสิ่งที่ทำให้เราใช้เวลาในกิจกรรมหนึ่งๆสั้นลง
และยังสามารถช่วยยืดอายุขัยของเราออกไปได้อีกด้วย
ทั้งหมดนี้ทำให้เรามีเวลาเพื่อนที่จะทำกิจกรรมได้มากขึ้น

เพื่อที่เราจะมีประสบการณ์ที่ได้ใช้ชีวิตอยู่มากขึ้น

... นั่นคงไม่ใช่เหตุผลที่เลวร้ายเกินไปที่จะพัฒนาเทคโนโลยีหรอก

Thursday, August 2, 2007

Today is the Future of the Past

ตอนที่เรียนอยู่มัธยมปลาย มีอาจารย์ท่านหนึ่งสอนวิชาสังคม
ช่วงราวๆปี 1998-1999 อาจารย์ท่านนี้เคยพูดเอาไว้ในชั้นเรียน
เป็นการพูดในเชิงให้ความรู้ มากกว่าการสอนตามหลักสูตร
บอกว่าให้พวกเราจำคำบางคำที่จะมีความสำคัญในอนาคตของพวกเรา
เราจำได้ไม่หมดทุกคำ แต่ที่เราจำได้มีดังนี้
แน่นอนว่าในวันนั้นนักเรียนทุกคนไม่ได้สนใจอะไร
และไม่ได้คิดเอาไว้ว่า "อนาคต" จะมาถึงเร็วขนาดนี้
เราไม่รู้ว่าอาจารย์ไปเอาข้อมูลมาจากไหน
แต่อาจารย์ที่ให้ความรู้ลักษณะนี้กับนักเรียนมีน้อยเต็มทีในประเืทศของเรา
ในโอกาสที่นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เลยอยากจะขอขอบคุณและชื่นชมอาจารย์
อาจารย์ท่านนั้นมีชื่อว่า ผศ. นววรรณ วุฒฑะกุล (ชื่อเดิม วรรณา วุฒฑะกุล)



ดีใจจริงๆที่เคยมีอาจารย์ที่มีวิสัยทัศน์ขนาดนี้
ขอให้อาจารย์และผู้ที่จะไปเป็นอาจารย์ดูเป็นแบบอย่างด้วย

Credits:
- ภาพจาก เวบไซต์โรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฝ่ายมัธยม
- สามารถ click ที่ภาษาไทย/อังกฤษ เพื่ออ่านข้อมูลเพิ่มเติมเป็นภาษานั้นๆ